Sylvia Kristel is de grootste internationale filmster die Nederland ooit heeft voortgebracht. Ze speelde in meer dan vijftig internationale films en werd met haar rol in Emmanuelle (1974) van de een op de andere dag wereldberoemd. In het ene land werd ze hét icoon van de seksuele bevrijding van de vrouw, in het andere land verketterd door de vrouwenbeweging.
Kristel had een rijk liefdesleven en had een relatie met onder anderen Hugo Claus, de vader van haar zoon Arthur. Ze kampte met drank- en drugsverslavingen, waardoor ze niet voor haar zoon kon zorgen. Zelf had ze een weinig benijdenswaardige, liefdeloze jeugd. Nadat haar vader scheidde van haar moeder en Kristel zag in wat voor armoedige omstandigheden haar moeder verkeerde, dacht ze: dat nooit. Het was haar drijfveer rijk en beroemd te worden. Dat lukte – en al verloor ze al die miljoenen ook weer, ze gaf nooit op.
Dit boek gaat over rijkdom en armoede, over vrouwelijke schoonheid, over alles winnen en weer verliezen, over moed en doorzettingsvermogen, over roem en intense eenzaamheid.
