Zamożny warszawski kupiec bez pamięci zakochuje się w należącej do arystokracji kobiecie. Relacja Stanisława Wokulskiego i Izabeli Łęckiej stanowi jedną z najbardziej rozpoznawalnych historii o nieszczęśliwej miłości w polskiej literaturze. Ale „Lalka" Prusa jest czymś znacznie większym niż romans. To wielowymiarowa i polifoniczna opowieść o życiu w XIX-wiecznej Warszawie. Autor niemal w kronikarski sposób odtwarza topografię i atmosferę panującą w mieście. Opisuje ówczesne realia społeczne, ekonomiczne oraz obyczajowe.
„Lalka" uważana jest za arcydzieło literatury polskiej. Stanowi wzór powieści idealnej – ze świetnie skonstruowanymi bohaterami, przemyślaną fabułą oraz bogatym tłem.
Bolesław Prus, właściwie Aleksander Głowacki (1847-1912) – polski pisarz pozytywistyczny. Autor powieści, noweli, a także tekstów publicystycznych. Uważany za współtwórcę polskiego realizmu. Popularyzator wiedzy i działacz społeczny. Za jeden z najcenniejszych utworów Prusa uznaje się „Lalkę", która nie tylko podejmuje wielowymiarową problematykę społeczno-obyczajową, ale także jest znakomitym zapisem kronikarskim Warszawy końca XIX wieku. Spośród innych utworów warto wymienić powieści: „Faraon", „Emancypantki", „Placówka", „Dzieci" oraz nowele: „Kamizelka", „Antek", „Katarynka", „Sen".
